O rodzajach huśtawek
Huśtawka występuje w wielu różnych odmianach. Ze względu na konstrukcję można wyróżnić następujące typy:
huśtawka działająca na zasadzie dźwigni o równych ramionach, na końcach których umieszczone są siedziska, przeznaczona dla dwóch osób
huśtawki wahadłowe, z wiszącym elementem ruchomym:
z pojedynczym siedziskiem, "krzesełkiem"
z siedziskiem w postaci "ławeczki" dla kilku osób, tzw. huśtawka ogrodowa
z dwoma siedziskami umieszczonymi naprzeciw siebie, tzw. huśtawka parkowa
najprostsza konstrukcja, zawieszona na jednej lub dwóch linach lub łańcuchach, z siedziskiem zrobionym z deski lub opony
Huśtawki najczęściej montowane są na osiedlowych placach zabaw, w ogrodach jordanowskich i parkach.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Hu%C5%9Btawka
Warto wiedzieć
Historia domków dla lalek sięga już starożytności. Dawne miniaturowe gospodarstwa z mebelkami i wyposażeniem znajdowane są w wykopaliskach oraz grobach dzieci1. Mebelki wykonywano wtedy z gliny, cyny, brązu, czasami ze srebra2. Najstarsza znana budowla tego typu pochodzi z roku 1558, kiedy to Albrecht V Bawarski zamówił dla swojej córki prezent, którym był domek dla lalek. Nie przypominał on wtedy zabawki, lecz precyzyjnie wykonane małe dzieło sztuki z kunsztownie wykonanymi miniaturkami rezydencji książęcej.
Wyrób domków w Europie przeżywał rozkwit w wieku XVIII i I połowie XIX wieku. Najpiękniejsze z nich powstały w Niemczech, gdzie pełniły rolę "zabawek edukacyjnych". Modne były też w Anglii, Holandii, Francji i we Włoszech. Właśnie we Włoszech przy okazji obrzędów związanych z Bożym Narodzeniem2. konstruowano całe "miasta lalek", a w szczególności znane szopki neapolitańskie, które często były dziełem najlepszych włoskich architektów, rzeźbiarzy i złotników.
Pod koniec XIX wieku oprócz domków lalek bardzo popularne stały się miniaturowe pojedyncze pokoje (zwłaszcza kuchnie) składające z trzech ścian, podłogi i wyposażenia takie jak: meble i sprzęt gospodarstwa domowego.
Dopiero po II wojnie światowej, domki produkowano w fabrykach na znacznie większą skalę. Wcześniej produkcją zajmowali się głównie rzemieślnicy. W latach 50. XX wieku, typowe sprzedawane zestawy to domy wykonane z blachy, pomalowane i umeblowane sprzętami z plastiku. Niskie koszty produkcji domków sprawiły, że stały się one dostępne dla większości dziewcząt z rozwiniętych krajów Europy Zachodniej, szczególnie tych które po II wojnie światowej nie borykały się z odbudową kraju. Na początku XXI wieku japońska firma produkująca zabawki wykonała dom dla lalek z prawdziwym telewizorem. Miniaturowy odbiornik wielkości znaczka pocztowego odbierał kilka kanałów3.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Domek_dla_lalek
Przypomnienie dzieciństwa rodziców
Popularne obecnie zabawki z drewna dla dzieci najczęściej są stworzone w dość prosty sposób. Wystarczy uformować drewniane elementy, a następnie je z sobą połączyć. Wiele osób spoglądając na takie zabawki z rozrzewnieniem wspomina czasy własnego dzieciństwa, ponieważ kilkadziesiąt lat temu drewniane zabawki były właściwie jedynymi dostępnymi dla dzieci. Oczywiście, w dzisiejszych czasach tego typu konstrukcje są o wiele bardziej kolorowe i skonstruowane w bardziej atrakcyjny dla przyzwyczajonego do różnokolorowych zabawek dziecka. Jednak tradycyjne kształty i dość proste formy drewnianych zabawek zostały zachowane.