Proste obrabiarki
Przyglądając się bliżej sprzętowi który służy do kształtowania metalu, skupiamy się przeważnie na najnowszych osiągnięciach techniki - obrabiarkach CNC, programowalnych i powtarzalnych z ostrzami z węglika spiekanego. Jednakże początki tych maszyn zaczynają się od prostego kamienia.
Na przestrzeni wieków, ludzie potrzebowali kształtować metal do swoich celów - począwszy od rewolucji przemysłowej sztuka nabrała znacznie większego pędu. Do pracy weszły specjalistyczne maszyny które często zajmowały się tylko określonym i bardzo zawężonym typem kształtowania - wykańczanie brzegów, wiercenie. Zwykły młotek jest narzędziem do obrabiania metalu, ale jeśli mówimy o obrabiarkach, to jednymi z najprostszych są pilniki do żelaza - ich większe rodzeństwo skrawa metal dużo szybciej, ale takie były manualne początki tych zaawansowanych maszyn.
Skrawanie materiału - Definicja obróbki wiórowej
Obróbka wiórowa ? rodzaj obróbki skrawaniem polegający na usuwaniu nadmiaru materiału narzędziami skrawającymi, których ostrza mają zdefiniowaną geometrię, a ich liczba jest ustalona. Oddzielony w czasie obróbki naddatek materiału zamieniony zostaje na wióry, a wykonywany proces przeprowadza się na obrabiarkach.
Sposoby realizacji obróbki wiórowej:
frezowanie ? kształtowanie płaszczyzn i powierzchni krzywoliniowych
toczenie ? do obróbki powierzchni obrotowych zewnętrznych i wewnętrznych
wytaczanie ? do obróbki powierzchni wewnętrznych
wiercenie ? wykonywanie otworów
rozwiercanie ? wykańczanie otworów walcowych
powiercanie ? powiększanie otworów walcowych
przeciąganie i przepychanie ? wykańczanie otworów niewalcowych
struganie i dłutowanie ? obróbka narzędziem wykonującym ruch posuwisto-zwrotny
Rodzaje obróbki wiórowej:
zgrubna
średnio dokładna
dokładna
bardzo dokładna
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Obr%C3%B3bka_wi%C3%B3rowa
Wikipedia o honownicy
Honownica - obrabiarka służąca do honowania, tzn. obróbki wykańczającej bardzo dokładnych powierzchni (najczęściej otworów), w których wymagana jest wielokierunkowa struktura powierzchni (np. cylindry silników spalinowych), co bardzo trudno jest osiągnąć np. poprzez szlifowanie otworów.
Budowa i zasada działania
Honownica składa się z: korpusu, układu napędowego, wrzeciona, oraz przegubowo przymocowanego do niego narzędzia. Narzędziem stosowanym do honowania jest głowica wyposażona na obwodzie od trzech do dwunastu osełek. Podczas gładzenia głowica połączona przegubowo z wrzecionem obrabiarki wykonuje ruch obrotowy oraz ruch posuwisto-zwrotny. Skojarzenie tych ruchów powoduje, że każde ziarno osełki zakreśla linię śrubową. Prędkość obrotowa głowicy nie powinna być wielokrotnością podwójnych posuwów głowicy, mamy wtedy pewność, że każde ziarno osełki nie trafi na te same tory obróbki. Najczęściej spotyka się honownice z posuwem ręcznym, wtedy najlepsze efekty przynosi obróbka z licznymi zmianami prędkości posuwu.
Poza honownicami do otworów są także spotykane honownice do powierzchni płaskich, stożków, powierzchni sferycznych i wałów.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Honownica